Bizim prenses 17 aylık oldu ve hala emeklemekle yetiniyor ,’’tembel kızım benim’’ diye
Biz söylene dururken ,
Minik prensesim dün itibariyle ilk adımlarını attı nihayetJ
İçim kıpır kıpır,tarifsiz bir mutluluk bu
Sabah yine denedik 3-5 desteksiz adım daha geldi minik ayaklardanJ
Oğlum yaşını karşılamıştı yürümek için, 9 sene öncesinde.Şimdilerde o zamanlar duyduğum heyecanı tekrardan yaşıyorum.
Anne olmak işte….
Bazen heyecan,bazen mutluluk ,bazen gurur, bazen bir iç sızısı……..çok uzar bu sanırım..
Anne olmak baska bir sey anlatilmaz...
YanıtlaSilAnne olunca anlarım herhalde. Şimdilik uzaktan iç geçiriyorum :(
YanıtlaSilPaylasimlarini begeni ile takip ediyorum...Yakinlarda ev tasima telasina girecegimizden yeni fikirler edinmek cok iyi oluyor...tesekkurler, sevgiler...
YanıtlaSilneden ben bebek odası yaptıktan sonra gördüm bunları ama olsun benim kızımında çok değişik bir odası var artık ikinciye
YanıtlaSilharika bir blog olmuş eline emeğine sağlık
Bal yanağın hikayesi
YanıtlaSilgüzel yorumların için
teşekkürler canım:)